Δεν μετράει η εθνικότητα ή το φύλο, μετράει η ανθρώπινη ζωή. Δεν μετράει η ηλικία ή το χρώμα, μετράει το εκτόπισμα του ανθρώπου που αγνοείται. Το φετινό καλοκαίρι γέμισε αγνοούμενους. Την αρχή έκανε η Σύμη για να ακολουθήσουν η Σάμος, η Αμοργός, η Κέρκυρα, η Κρήτη, η Βυτίνα και σήμερα να προστεθεί στον θλιβερό κατάλογο η Σίκινος με δύο γυναίκες, ξένης καταγωγής επίσης, που αναζητούνται από την Παρασκευή.
Φαινόμενο ή σκληρός ρεαλισμός; Ερώτημα ή απάντηση σε κάτι αυτονόητο που σχετίζεται με την έλλειψη σωστής διαχείρισης χρόνου, τόπου και κλίματος από τους ίδιους τους τουρίστες;΄Ενα είδος ριάλιτι επιβίωσης ή μη, ξένων τουριστών σε μια χώρα που χαρακτηρίζεται από την ιδιαίτερη γεωγραφία της και φημίζεται για τις άγριες, φυσικές ομορφιές της;
Δεκάδες τα ερωτήματα που προκύπτουν ενώ η τουριστική σεζόν έχει μόλις αρχίσει.΄Εχει μόλις “ξεμυτίσει” και έχει κιόλας καταγράψει απουσίες ανθρώπων που ήρθαν σαν επισκέπτες – ίσως για δεύτερη ή τρίτη φορά – στη χώρα μας και οι τρεις βρέθηκαν νεκροί ενω οι άλλοι τρεις αναζητούνται. Στο θρίλερ αυτό των αναζητήσεων και των τραγικών αποκαλύψεων εμπλέκεται σίγουρα η πιθανότητα να έχασαν τον δρόμο, να εξαντλήθηκαν από την κοπιαστική πεζοπορία με υψηλές θερμοκρασίες, να υπολόγισαν λάθος τις σωματικές τους δυνατότητες. Στον καθένα θα μπορούσε να συμβεί ακόμη και αν ήταν΄Ελληνας, αν είχε ζήσει στην ύπαιθρο και κυρίως στη νησιωτική. Το άγνωστο πάντα γοητεύει, έλκει σαν μαγνήτης το ενδιαφέρον για εξερευνήσεις ενώ η παραμικρή πιθανότητα να βρεθεί κανείς αντιμέτωπος με τον κίνδυνο για τη ζωή του υπάρχει μέσα μας αλλά συνήθως το αγνοούμε. Ο κίνδυνος είναι αντιληπτός και ελλοχεύει μέσα σε όλα τα θηρία και ο άνθρωπος είναι ένα απ΄αυτά.
Στην περίπτωση όμως που εξετάζουμε ισχύει αυτό κατά το ήμισυ. Από μια απλή, μοναχική πεζοπορία καταλήξαμε να θρηνούμε θύματα. Δεν τίθεται θέμα μοιρολατρίας, αντίθετα τίθεται θέμα επιβίωσης που μας βάζει μπροστά στην ευθύνη ότι ο τουρισμός σε άγνωστους προορισμούς προϋποθέτει αυστηρή προετοιμασία, εξοπλισμό και συνειδητοποίηση ότι δεν παίζουμε με τη φύση. Δεν είμαστε μόνο κυνηγοί αλλά και θύματά της όταν παραβούμε τους κανόνες της.
Μετρά αντίστροφα ο χρόνος και σε συνδυασμό με τις καιρικές συνθήκες εντείνει την αίσθηση ότι η εξαφάνιση των ανθρώπων αυτών πιθανόν να σημαίνει μία ακόμη απώλεια ζωής. Κανένας δεν μας προεξοφλεί όμως ότι δεν θα βρεθούμε μπροστά σε μια νέα είδηση για έναν ακόμη αγνοούμενο τουρίστα. Στη λίστα αυτή ουδείς ευαισθητοποιημένος πολίτης δεν έχει μείνει ασυγκίνητος και αυτό δεν χρειάζεται πολλά θαυμαστικά. Γιατί πάνω απόλα μετράει η αγωνία για την ανθρώπινη ζωή. Κυρίως!
Υ.Γ: «΄Ισως η ζωή να είναι μόνο αυτό:΄Ενας φόβος και ένα όνειρο»(J.Conrad)
