Τριάντα χρονών και κάτι. Όταν οι νέοι που”στα είκοσί τους βασιλεύει η επιθυμία και στα τριάντα τους το πνεύμα” κατά Βενιαμίν Φραγκλίνο, αναζητούν ανάμεσα στα σκοτάδια των προβλημάτων τους να ανακαλύψουν αυτή την περιβόητη αχτίδα φωτός που μπορούν να διακρίνουν με το νεανικό τους σφρίγος, η μόνη ελπίδα που απομένει στις προηγούμενες γενιές είναι να τη δουν κ΄αυτές μέσα απ΄τα μάτια τους. Ο Τριαντάφυλλος Ζέρβας είναι ένας απ΄αυτούς. Αντιστέκεται πεισματικά στα προβλήματα γιατί η μουσική που συνταξιδεύει μαζί της από την πρώτη εφηβεία του έχει τον τρόπο να του δείχνει μόνο φωτεινές διαδρομές που με τις γνώσεις του τους δίνει εύρος χρησιμοποιώντας το ακόρεστο πάθος του γι΄αυτήν και την ανάγκη του να την μεταδίδει όντας καθηγητής μουσικής.
-Τριαντάφυλλε καλώς ήρθες στην Ανήσυχη Πένα. Γύρισες πρόσφατα από ένα ταξίδι στο Παλέρμο όπου είχες σπουδάσει μουσική πριν από 9 χρόνια. Τι έφερες μέσα στη βαλίτσα σου;
Έφερα πολλές αναμνήσεις, διάσπαρτες νότες απ΄τα στενά αυτής της ιστορικής πόλης αλλά και δύναμη για τα παρακάτω επαγγελματικά βήματα, για τα επόμενα ταξίδια.΄Αλλωστε το καλύτερο ταξίδι είναι πάντα το επόμενο.
-Μουσική…μουσικός..μουσικές. Τι είναι για σένα και πώς συνδέεσαι μαζί της;
H μουσική όπως και να γραφτεί ή όπως και να ειπωθεί είναι η ίδια η ζωή εκφρασμένη σε ήχο, προορισμένη να αναδεικνύει αλληλοσυγκρουόμενα συναισθήματα. Δεν μπορώ να φανταστώ πως υπάρχει ζωή χωρίς μουσική ή μουσική που δεν βοηθάει να έχει τη ζωή που θέλει ο καθένας μας.
Σαν καθηγητής μουσικής πώς προσεγγίζεις τους μαθητές σου;
-Πάνω απόλα με αγάπη, κατανόηση και πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για την εξέλιξή τους και με το πώς μπορεί να επιδράσει η μουσική θετικά στη ζωή τους γενικότερα. Δυστυχώς στο παρελθόν είχα, ανάμεσα σε καλούς, και κακούς δασκάλους που ήταν ακατάλληλοι για το επάγγελμα και δεν θέλω και οι μαθητές μου να γνωρίσουν μια παρόμοια εμπειρία.
Συναισθήματα από τη σχέση σου μαζί τους;
-Ανυπομονησία για το επόμενο μάθημα, αισιοδοξία για την πρόοδό τους, θετική διάθεση στην κατεύθυνση μετάδοσης γνώσεων με τον καλύτερο τρόπο και μια εκτίμηση για τον καθένα χωριστά που πάντα ήθελα να εκφράσω προς τους ανθρώπους, πόσο μάλλον σ΄εκείνους που με εμπνέουν με την προσπάθειά τους.
Αγαπημένο χρώμα..στυλ στο ντύσιμο και γεύσεις..
-Μπορντό και μαύρο γιατί κρύβουν μέσα τους τις περισσότερες πτυχές του είναι μου. Ντύσιμο casual, πάντα ανεξαρτήτως συγκεκριμένου στυλ και μόδας και από γεύσεις οτιδήποτε ικανοποιεί τον ουρανίσκο μου.
Σε μια φράση ο έρωτας και η Τέχνη μαζί;
-Το ένα υπάρχει ή για να δημιουργεί ή για να συνοδεύει το άλλο.
Βρίσκεσαι στην πιο δημιουργική φάση της ζωής σου. Σε μια χώρα σαν την Ελλάδα, τη σημερινή Ελλάδα, βρίσκει έδαφος για να κάνει όνειρα ένας τριαντάρης;
-Σ΄αυτή τη χώρα ευτυχώς ή δυστυχώς τον δρόμο τον φτιάχνουμε μόνοι μας και ο καθένας χωριστά. Η κοινωνία μας είναι βαθιά ριζωμένη σε αναχρονιστικά πρότυπα κυρίως λόγω της υψηλής εξάρτησης από τη θρησκεία και κατά συνέπεια από τις νόρμες που αυτή επιτάσσει. Ο δρόμος για τα όνειρά σου θα είναι πάντα ανοιχτός ανεξαρτήτως πού βρίσκεσαι, αρκεί να έχεις θέληση και ορμή μέσα σου για να τον φτιάξεις.
Μια φράση που σε καθορίζει ή ένα βιβλίο που διάβασες στην εφηβεία σου και συνέβαλε στην περαιτέρω πορεία σου..
“Εν οίδα ότι ουδέν οίδα” είναι μια φράση που καθορίζει τη ζωή αλλά και τις εσωτερικές αναζητήσεις μου κάθε μέρα που περνάει εμπρός μου. Όσα περισσότερα μαθαίνουμε, τόσο περισσότερα καταλαβαίνουμε το “τίποτε” που είμαστε μέσα σε όλη αυτή την συμπαντική απεραντοσύνη που μας προσφέρει το πλεονέκτημα να ζούμε.
Τεχνολογία και μουσική. Πάνε μαζί ή το καθένα παίζει διαφορετικό ρόλο για να διαμορφωθεί μια ενδιαφέρουσα σύνθεση;
-Πρέπει να συμπορεύονται μέχρι το σημείο εκείνο που η μία δεν θα επηρεάζει αρνητικά την υπόσταση της άλλης.Απαντώντας ως μουσικός, έχω να πω ότι η τεχνολογία είναι το μέσον και η Μουσική η τέχνη, καθεμιά ξεχωριστή και καθεμιά αυτόνομη. Πάντα όμως μέσα στα αισθητικά πλαίσια που τους επιβάλλει η ανθρώπινη – προκατειλημμένη – φύση αλλά και η πρόοδος της ανθρωπότητας εν γένει.
Πηγή: Ανήσυχη πένα
