Σήμερα άλλη μία μεγάλη θεομητορική γιορτή σημαντική για την εκκλησία μας. Εορτάζει η Θεοτόκος με την ιδιότητα της Ζωοδόχου Πηγής.
Οταν ένας βυζαντινός στρατιώτης, Λέοντας στο όνομα, έκοβε βόλτες σ’ ένα δασάκι στα μέρη της βασιλεύουσας, όταν ξάφνου βλέπει μπροστά του έναν τυφλό άνθρωπο να του ζητάει λίγο νερό για να σβήσει τη δίψα του.
Ο Λέοντας προθυμοποιήθηκε να του βρει και να του φέρει νερό. Έψαξε λοιπόν, στο δάσος για να βρει νερό αλλά μάταια και έτσι, επέστρεφε λυπημένος.
Τότε όμως, άκουσε μια γυναικεία φωνή να του λέει Δεν χρειάζεται Λέων να στεναχωριέσαι, το νερό είναι δίπλα σου. Και πάλι ακούει τη φωνή την άγνωστη να τον προστάζει Λέων βασιλιά, πάρε απ’ το νερό αυτό και δώσε να πιει να ξεδιψάσει ο τυφλός άνθρωπος και κάτι ακόμα, άλειψε μ’ αυτό τα μάτια του και αμέσως θα καταλάβεις ποια είμαι εγώ που σου μιλώ.
Έτσι πράγματι έπραξε ο Λέοντας και αμέσως ο τυφλός ξαναείδα. Αλλά ταυτόχρονα άνοιξαν και τα μάτια του Λέοντα ο οποίος τώρα, κατάλαβε πως εκείνη η φωνή που του μιλούσε ήταν της Παναγίας που έκανε αυτό το θαύμα και του μίλησε και πως επίσης, σ’ Εκείνην τη Μεγαλόχαρη, οφείλεται και το μεγάλο θαύμα της θεραπείας του τυφλού.
Έτσι κατά το 1300μ.χ. την περιοχή του Αγλέφαρου στην Άνω Βαθεια δύο καλόγεροι από τη ιερα Μονή του Αγίου Νικολαου περπατώντας το δάσος για να μαζέψουν ξύλα για το χειμώνα. Ξαφου πετάχτηκε στον δρόμο τους ενα μεγάλο φίδι και όταν προσπάθησαν να το σκοτώσουν το φίδι αυτό τσίμπησε έναν από τους δύο καλόγερους και αυτός ξαφνικά ανέβασε υψηλό πυρετό. Τότε ώ του θαύματος ακούγεται μία φωνή και τους λέει πως αν προχωρήσουνε πιο πέρα θα βρούνε μία πηγή κι αν πληθούν με το νερό της πηγής τότε ο καλόγερος θα γιατρευτεί. Τότε όντως έκαναν ότι τους είπε η φωνή και πράγματι ο καλόγερος γιατρεύτηκε. Το γεγονός μαθεύτηκε και άρχισα να καταφτάνουν άνθρωποι οι οποίοι είχαν προβλήματα και το νερό τους γιατράβευε. τότε όλοι κατάλαβαν πως αυτή η φωνή ανήκει στην Παναγία.
Σκέφτηκε λοιπόν ηγούμενος της μονής πώς πρέπει να χτιστεί μία εκκλησία προς τιμήν της Παναγίας και αφού υπήρχε η πηγή να πάρει το όνομα της Ζωοδόχου Πηγής. Πράγματι ξεκίνησαν να κτίζουν τον Ναό κι όταν έσκαψαν για τα θεμέλια εκεί που θα χτιζόταν η αγία τράπεζα το φτυάρι έπεσε πάνω σε ένα ξύλο .Και όταν το αναποδογύρισαν ήταν πως ήταν μία εικόνα της Παναγίας της Ζωοδόχου Πηγής .Τότε όλοι δόξασαν τον Θεὸ και την Θεοτόκο που τους φανέρωσε την εικόνα και σιγουρεύτηκαν πως η φωνή άνηκε στην Παναγία. Από τότε κάθε χρόνο η εκκλησία του Αγλέφαρου εορτάζει στην μνήμη της Ζωοδόχου Πηγής και είναι πραγματικά όπως λέει και το απολυτίκιο του ζωοδόχου πηγής ο Ναός σου Θεοτόκε απεδείχθη Παράδεισος . Γιατί όντως είναι παραδεισένιο το Τοπίο και ο Ναός και αξίζει εάν δεν τον έχετε επισκεφτεί να τον επισκεφτείτε
π.Δημήτριος Αργύρης
Πρωτοπρεσβύτερος
