Και κάπως έτσι φτάσαμε στο σημείο μηδέν. Από εκεί που ξεκινήσαμε, δηλαδή από έναν ξυλοδαρμό που στην Ελλάδα πλέον θεωρείται εθνικό “σπορ”, καθαγιάζεται από τους εκάστοτε θύτες και πάει λέγοντας.
Η Ελλάδα είναι από τις χώρες που γενικά έχει τη σωματική κακοποίηση μέσα στο “πλάνο” της, ακούγεται συχνά πυκνά για τους ξυλοδαρμούς της που λαμβάνουν χώρα σε σαλόνια επωνύμων και σε αλώνια ανωνύμων.
Δείγμα του πολιτισμού της; ΄Η μάλλον της απολίτιστης συμπεριφοράς της; Αν ναι, κανένα μάρμαρο του Παρθενώνα δεν την σώζει.
Βρίσκομαι πριν από δύο ημέρες σε επαρχιακό σταθμό του ΚΤΕΛ περιμένοντας το δρομολόγιο Ιωάννινα – Χαλκίδα. Κάποια στιγμή σταματάει το λεωφορείο από Αθήνα και ταυτόχρονα ακούω φωνές και δυο άνδρες έτοιμους να πιαστούν στα χέρια. Ο ένας, ο “μάγκας” βρίζει ασύστολα – του έλειπε θαρρώ μια Σπαρτιάτικη περικεφαλαία! – κατηγορώντας τον οδηγό του ΚΤΕΛ για προσπέραση. Ο θυμός έβγαινε απ΄τα αυτιά του. Ο οδηγός για να μην καταλήξει το επεισόδιο σε άγρια κόντρα, απλά διαμαρτυρήθηκε λέγοντάς του ότι έκανε άσχημη οδήγηση ο ίδιος ο “μάγκας”.
Το λεξιλόγιο του “μάγκα” εκτίναξε την ..μπάνκα των ύβρεων στον αέρα. Πολύ κακό για το τίποτε ή οι άνθρωποι δεν πάνε καλά;
Κάπως έτσι οι ξυλοδαρμοί ή οι παρ΄ολίγον ξυλοδαρμοί καθιερώνονται σαν μέρος της κουλτούρας μας δυστυχώς και εξειδικεύονται τα τελευταία χρόνια στην άσκηση βίας του αρσενικού κατά του θηλυκού. Θα μου πείτε ο ξυλοδαρμός υπήρχε και παλιά αλλά απλά δεν ακουγόταν. Κρυβόταν πίσω από κλειστές πόρτες και θαβόταν στα υπόγεια. Σήμερα η γυναίκα σπάει τις πόρτες, τις ρίχνει και βγαίνει έξω, προστατεύοντας τη ζωή και την αξιοπρέπειά της.
Με αφορμή το φαινόμενο “Λύτρα”- γιατί περί φαινομένου μιλάμε εδώ και μισό μήνα! – παρακολουθούμε όλοι αναγκαστικά και χωρίς καμιά κομμένη ανάσα, χωρίς καμιά ανάγκη να σπάσουμε την εν λόγω κλειδαρότρυπα, τα κανάλια και τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης να σκίζουν τα ιματιά τους. Σκεπάζονται έτσι τα πραγματικά προβλήματα. Η ακρίβεια, τα υπέρογκα χρέη της κυβέρνησης, οι κρίσεις στα κόμματα, τα “μαχαιρώματα”, οι συνωμοσίες Κατιλίνα και τα λοιπά. Μια χαρά η υπόθεση Λύτρα τα καλύπτει όλα. Τατιάνες όλων των τηλεοπτικών ζωνών έχουν επιστρατεύσει όλο τους το δυναμικό να φέρουν μέχρι τους πεθαμένους συγγενείς των συγγενών για να ανοίξουν τα στόματα για μια υπόθεση που αφορά αυστηρά δυο ανθρώπους και όχι όλη την Ελλάδα. Συγκίνηση, εξορκισμοί, διαπληκτισμοί, σύμβουλοι γάμου, γείτονες, όλοι αυτοί συστρατευμένοι μας κυριεύουν τις οθόνες σε σημείο δικού μας θυμού και αγανάκτησης.
Δεν μας αφορούν οι κλειδαρότρυπες κύριοι. Ασχοληθείτε με σοβαρά θέματα και όχι με θέματα που αποκάτω “μυρίζουν” χρήμα.Τέλος.
Και κάπως έτσι η ζωή μας βαλτώνει. Και πολύ φοβάμαι ότι ο βάλτος αυτός θα τραβήξει στη λάσπη του την άμεση ανάγκη μας για λίγη χαρά και αισιοδοξία. Μόνη λύση να προλάβουμε να κρατηθούμε από ένα κλαδί προτού ο βάλτος να μας “ρουφήξει”.
