Είναι δύσκολη η ..καλογερική. Είναι δύσκολο άλλα να πρεσβεύεις ως κόμμα και άλλα να πράττεις. Είναι εύκολο να μιλάς μπροστά σε διαδηλωτές περί δημοκρατίας και δικαιωμάτων των εργαζομένων και όταν έρχεται η στιγμή να πάρεις καθαρή θέση για ένα θέμα δημοκρατικό και κοινωνικά αποδεκτό πια, να καταψηφίζεις από κοινού με τα κόμματα της ακροδεξιάς ένα νομοσχέδιο που το έχει υποστηρίξει η πλειοψηφία των βουλευτών. Με άλλα λόγια, δεν μπορείς να διατρανώνεις την αντίθεσή σου σε πιο ουσιώδη λαϊκά ζητήματα και σε ένα ζήτημα που καλείσαι να ψηφίσεις και αφορά την ενίσχυση της διαφορετικότητας, εσύ να δείχνεις το συντηρητικό σου προφίλ.΄Ενα προφίλ που δε θέλω να πιστέψω ότι οι ψηφοφόροι σου ασπάζονται ολοκληρωτικά, απλά ακολουθούν τη ..γραμμή κυρίως για συναισθηματικούς λόγους, όπως οι γονείς που ψήφιζαν το ίδιο κόμμα, η αποστροφή σε οτιδήποτε αντίκειται στην συμβατική ιδεολογία, η ψυχολογία της αντίστασης γενικότερα που ίσχυε άλλες εποχές. Γιατί η αντίσταση δεν εκφράζεται πλέον μέσα από το κόμμα του λαού. Η αντίσταση είναι διάχυτη πλέον και με διάφορες μορφές μέσα στην καθημερινότητα, στα απλά προβλήματα όπου το κόμμα του λαού δηλώνει σχεδόν απών, ή κατά κοινή μαρτυρία τηρεί μια δήθεν στάση συμπαράστασης.
Δεν στέκομαι στην ανάγκη της ψήφισης του νομοσχεδίου για τον πολιτικό γάμο των ομόφυλων ζευγαριών. Αποδείχτηκε δυο μέρες πριν, και εν μέσω χιονοστιβάδας αύξησης της συμμετοχής στα φάρμακα μέχρι 80%, στα τρόφιμα και στα είδη πρώτης ανάγκης, ότι η πλειοψηφία των βουλευτών με ή χωρίς τους απόντες, ψήφισε ένα νομοσχέδιο που η ίδια η κοινωνία με τις αλλαγές στα ήθη και τις αντιλήψεις της το επέβαλε. Η υπερψήφιση ήταν ένα θαραλλέο βήμα προς το να σπάσει το σκληρό τσόφλι της άρνησης της πραγματικότητας και το γεγονός ότι συνέβη σε μια χώρα δημοκρατική απέξω και βαθιά συντηρητική από μέσα, αποδεικνύει μια πρόοδο, ένα βήμα έξω από τα σαθρά, κοινωνικά και θρησκευτικά πρωτόκολλα. Σ΄αυτό το θέμα υπήρξε σύμπνοια ανεξαρτήτως αν η κυβέρνηση προχώρησε σ΄αυτό για τους δικούς της, ψηφοθηρικούς λόγους αφήνοντας ανολοκλήρωτο το νομοσχέδιο.
Ακόμη και έτσι, πέντε κόμματα ψήφισαν υπέρ. Το αποτέλεσμα μετράει και μετράει και για την αξιωματική αντιπολίτευση που είχε βάλει πρώτη το θέμα, ζητώντας ως κόμμα τη θεσμοθέτηση του πολιτικού γάμου των ομοφύλων και το δικαίωμα της τεκνοθεσίας, ούσα κυβέρνηση. Στο θετικό αυτό αποτέλεσμα κρίνεται απαράδεκτη η καταψήφιση του νομοσχεδίου από το ΚΚΕ.΄Ετσι αποδεικνύει το βαθύ, συντηρητικό του δόγμα από το οποίο όσοι παρέκκλιναν – μεταξύ αυτών κ΄εγώ – απομονώθηκαν, περιφρονήθηκαν ή τους αποδόθηκαν κατηγορίες ανυπακοής. Η σύγχρονη ιστορία κρύβει πολλά τέτοια παραδείγματα στις σελίδες της. Θα θεωρούσα λοιπόν, αν μη τι άλλο, αυτονόητο να επικρατήσει αυτή τη φορά η κομματική εντιμότητα και όχι η ηθική της σεμνοτυφίας και της στενής αντίληψης για την προσωπική ζωή ακόμη και βουλευτών του. ΄Ισως κάτι τέτοιο να αποτελούσε έναν συνδετικό κρίκο με παλιά του μέλη που κινούνται σε άλλους κομματικούς χώρους.
΄Ομως όπως προείπα, το αποτέλεσμα μετράει. Είναι βαριά η ..καλογερική και το τίμημα που πρέπει να πληρώσει ως κόμμα, μεγάλο. Στη ρήξη με το ιδεολογικό του κατεστημένο, τον πρώτο λόγο τον έχουν οι συνέπειες. Αντέχει;
Υ.Γ. “Κάθε φορά που βρίσκεσαι με την πλευρά της πλειοψηφίας, είναι καιρός να σταματήσεις και να σκεφτείς”(Mark Twain)
