Της Κατερίνας Γιαμά
Αν μπορούσαμε να ξεχωρίσουμε την πραγματική φροντίδα – που προϋποθέτει βαθιά αγάπη – από την επίδειξη και το θεαθείναι,τότε θα γινόμαστε καλύτερα όντα. Αν η ανθρωπιά μας μοιραζόταν και δεν την κρατούσαμε για τον εαυτό μας για να χτίζουμε το πρεστίζ μας – όπως κάποτε, όντας δημοσιογράφος, μου είπε με αλαζονεία ένας επώνυμος Χαλκιδέος, βουλευτής και συγγραφέας, τότε σίγουρα ο πλανήτης αυτός θα λογαριαζόταν ως πιο φιλικός σε συνανθρώπους και ζώα. Αν τα ζώα διέθεταν αισθήματα και όχι μόνο ένστικτα, σύμφωνα με τη φύση τους, τότε σίγουρα η ζωή μας που καταστρατηγείται καθημερινά και απροκάλυπτα από άνομες πράξεις, ρατσιστικές εκδηλώσεις και σκοτεινά ένστικτα, θα ήταν μια ασφαλής υπόθεση όπου η φιλοζωϊα δεν θα ήταν επιλογή αλλά προϋπόθεση. Τα ζώα που εμείς οι ίδιοι τα εντάσσουμε στον κύκλο της φροντίδας μας, αφού τα ίδια δεν είναι ικανά να μας το ζητήσουν.΄Οταν με το βλέμμα τους ικετεύσουν την αγάπη μας, σημαίνει πως βρίσκονται στα όρια της επιβίωσης. Τότε θα κριθεί αν θα “ακονίσουμε” την άγρια φύση μας κακοποιώντας το ή θα επιστρατεύσουμε τον καλό μας εαυτό, αυτόν που πολλοί ανάμεσά μας αποκαλούν για τα μάτια του κόσμου “φιλόζωο”.
Ο ΟΛΙΒΕΡ δεν αναζητείται. Θρηνείται. Θα μπορούσε να βρίσκεται σήμερα ανάμεσά μας. Να απολαμβάνει τη φροντίδα μας. Να εξακολουθεί να είναι ένα τετράποδο με αφοπλιστική ομορφιά που η ράτσα του κρατάει από πολύ μακριά.Θα μπορούσε να μη γίνει θέμα στις ειδήσεις ο τρόπος που θανατώθηκε. Να μην κακοποιηθεί ακόμη και μετά το θάνατό του. Πολλά θα μπορούσαν, αν δεν εκκρεμούσαν μια εβδομάδα τώρα ερωτηματικά και αντιφάσεις των εμπλεκόμενων στο θάνατό του. Ακόμη και σήμερα δεν έχει διευκρινιστεί πλήρως υπό ποιες συνθήκες επήλθε η κακοποίηση και στη συνέχεια ο θάνατός του, ο τρόπος και το σημείο ταφής του, τα στοιχεία ανάκρισης του ιδιοκτήτη του, κλπ. ΄Εχει χαθεί πολύτιμος χρόνος ή η έρευνα πραγματοποιείται σε βάθος και με μυστικότητα για την εξιχνίαση της αποτρόπαιας αυτής πράξης; Πλην όμως ο θάνατος αυτού του ζώου ρίχνει το ανάθεμα σε όλη την κοινωνία της Αράχωβας. Στήνονται λαϊκά δικαστήρια και τουριστικά “εμπάργκο”. Αυτό συμβαίνει στα μέσα ενημέρωσης κάθε φορά που ένα συμβάν παίρνει ανεξέλεγκτες, κοινωνικές διαστάσεις και απειλεί την ήδη επισφαλή καθημερινότητά μας.
Αν υπάρχει μια απάντηση από τη δική μας πλευρά στην περίπτωση που αποδειχθεί ότι υπάρχει ανθρώπινος παράγοντας στον θάνατο του΄Ολιβερ, θα ήταν σίγουρα καταγγελτική. Στην περίπτωση αυτή οι λέξεις δεν αρκούν για να αποδοθεί μια σκληρή τιμωρία από τη Δικαιοσύνη, όχι όμως από μας.΄Ισως σε μια τέτοια περίπτωση η ζούγκλα με τα θηρία της να ήταν ένα πιστό αντίγραφο της δικής μας κοινωνίας.
